Małżeństwo, już z natury i z zamysłu Bożego służy zbawieniu człowieka. Chrystus podniósł małżeństwo do godności sakramentu, aby stanowiło ono przymierze ludzi z Bogiem oraz mężczyzny z kobietą, na wzór oblubieńczego przymierza Chrystusa z Kościołem. Sakramentalne małżeństwo i rodzina są w Kościele najmniejszą wspólnotą zbawczą, wypełniającą konkretne zadania we wspólnocie całego Ludu Bożego i słusznie nazywają się “domowym Kościołem” (por. KK 11).

Małżeństwo nie jest losem, który spada na człowieka, ale zadaniem, które człowiek podejmuje. U podstaw podjęcia tego zadania jest miłość między dwojgiem ludzi: miłość rozumiana nie jako chwilowe, może nawet bardzo silne przeżycie emocjonalne, ale jako coś znacznie bardziej trwałego – miłość rozumiana jako postawa. Miłość, jako wola czynienia dobra kochanemu człowiekowi. Miłość pojmowana jako odpowiedzialność za drugiego. Zawarcie małżeństwa jest momentem przejęcia za drugą, wybraną i kochaną, osobę odpowiedzialności na zawsze. Sakrament małżeństwa zobowiązuje i uzdalnia małżonków do kształtowania swej miłości na wzór miłości Chrystusa do Kościoła i Kościoła do Chrystusa, i w tę miłość ich włącza. Małżeństwo, podobnie jak i inne sakramenty, jest wielkim znakiem wiary i jego owocność będzie tym większa im bardziej małżeństwo i rodzina będą wierne łasce Bożej otrzymanej poprzez sakrament i będą z tą łaską współpracować.

Narzeczeni, którzy pragną zawrzeć sakramentalny związek małżeński przychodzą spisać protokół przedmałżeński w terminie nie dłuższym niż trzy i nie krótszym niż dwa miesiące od planowanej daty ślubu. Przychodząc spisać protokół przynoszą ze sobą następujące dokumenty:

• Dowody osobiste
• Świadectwo Chrztu (gdy któreś z narzeczonych nie było chrzczone w naszej parafii)
• Świadectwo ukończenia katechizacji
• Świadectwo Bierzmowania
• Zaświadczenie w uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej 6. Zaświadczenie z USC(niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągnął za sobą skutki cywilno-prawne) lub akt ślubu, gdy wcześniej zawarto związek cywilny